كابين بندي، ميزهاي كابين دار، كابين هاي اداري و يا پارتيشن يك فضاي كاري نيمه محصور است كه از فضاي كاري كناري بوسيله پارتيشن كه معمولا" بلنداي آن 6-5 فوت (1.5-1.8متر) است جدا شده است. هدف پارتيشن بندي اين است كه كارمندان را از مناظر و صداهاي يك فضاي كاري باز كه ممكن است تمركز آنها را به هم بزند ايزوله كند. پارتيشن ها از عناصر مدولار مانند سطوح كار،كمدهايي در بالاي سر، كشو و قفسه بندي كه مي تواند بسته به نياز كاربر تنظيم شود ،تشكيل شده است و نصب وراه اندازي آن به طور كلي توسط افراد حرفه اي انجام مي شود ولي در بعضي موارد تغييرات اجزاء مي تواند توسط كارمندان بدون آموزش خاصي انجام شود.

براي اولين بار طرح پارتيشن اداري توسط طراح شركت هرمان ميلر ، "رابرت پروسپت" ساخته شده است و درسال 1967 به نام اكشن آفيس 2 معرفي شده است. اگر چه پارتيشن معمولا" به عنوان نمادي براي ساختار مدرن اداري ديده مي شود ولي همچنين به كارمندان، درجه بالاتري از حريم شخصي و خصوصي در مقايسه با فضاي كار قبلي مي دهد كه در آن ميزها در رديف هاي كنار هم در فضاي باز قرار داشتند.



وجه متمايز مثبت ميزهاي پارتيشن اين است كه به كاربران آن گزينه هايي براي سفارشي سازي آن را مي دهد كه قابل مقايسه با ديگر مبلمان اداري در گذشته و حال نيست. پارتيشن مي تواند تمام ديوارهاي اطراف كارمندان يقه سفيد (مديران) را به سطوح كاري كارا تبديل كند.براي اينكه تمامي اين ديوارها قابل دسترسي هستند و همه آنها داراي سوراخ و با قلاب هايي براي گذاشتن قفسه هاي كوچك، تابلو اعلانات و يا ديگر وسايل و عناصري كه قبلا" به صورت افقي روي ميز قرار مي گرفتند را مي توان به سطوح عمودي نقل مكان داد ودرحاليكه سازندگان پارتيشن اداري معمولا" استانداردهاي خاصي را براي اتصال قلاب ها و لوازم جانبي به كار مي گيرند اين امر توليد كنندگان لوازم جانبي روي ميزهاي اداري را از توليد جاقلمي، قفسه مجله و چيزهایي كه در برندهاي معروف پارتيشن به آساني تعبيه مي شوند باز نمي دارد.

به اين نکته نيز همچنان باید توجه داشته باشيد كه مي توان يك فضاي پارتيشن را بدون به كارگيري ميزهاي پارتيشن و با تركيب ميزهاي ايستاده سنتي مانند ميزهاي پدستال را با انواع خاصي از پارتيشن هاي آزاد ايستاده ساخت. اين نوع از محيط هاي كار معمولا" بخشي از يك محيط اداري پوياست كه در سال 1950-1906 در آلمان و انگليس متداول گرديد.

واژه پارتيشن:

وا**ژه اتاقك (پارتيشن) Cubicle از واژه ي لاتين Cubiculum مي آيد كه براي اتاق خواب استفاده مي شد و در زبان انگليسي در اوايل قرن 15 مورد استفاده قرار گرفت و در نهايت براي اتاق هاي كوچك از تمام انواع آن مورد استفاده قرار گرفت و همچنين براي كابين هاي كوچك و يا فضاهاي مطالعه با پارتيشن بندي كه به سقف نمي رسد.

مانند اتاقك هاي چوبي قديمي،پارتيشن به دنبال درجه اي از حريم خصوصي براي كاربران است در حاليكه حداقل فضا را در يك اتاق بزرگ يا متوسط بگيريد. قبل از استفاده گسترده از پارتيشن، كارمندان اداري اغلب در ميزهاي رديفي در يك اتاق باز كه در آن در معرض صداها و فعاليت هاي ديگر كارمندان كه در اطراف آنها قرارداشتند، كار مي كردند.

يك دفتر پر از پارتيشن معمولا" درياي پارتيشن يا مزرعه مكعب ناميده مي شود، گر چه طنزآميز است ولي اين عبارت بار معنايي منفي دارد. مزارع مكعب اغلب در شركت هايي با تكنولوژي بالا ديده مي شود. كه معمولا" اين دفاتر در صنعت بيمه و يا ساير زمينه هاي مرتبط با خدمات ديده مي شوند ، بسياري از مزارع مكعب در روران رونق دات كام ساخته شده است.

تاثير اجتماعي پارتيشن:

بسيار بعيد است كه ديگر انواع مبلمان اداري تاثير اجتماعي بسزايي همانند پارتيشن اداري كه در سال 1960 معرفي گرديد داشته باشند . هر چند كه پارتيشن اداري همچنان جاي بحث و كار بيشتر را هم در جنبه مثبت و هم منفي دارد ، نويسنده "آقاي توماس هاين" حتي تا اينجا پيش رفته و مشخص كرده است كه پارتيشن اين امكان را براي زنان فراهم آورده است كه به مديريت هاي مياني در اواخر دهه 1960 دست پيدا كنند. براي اينكه معرفي پارتيشن به همتايان مرد آنها يك فضاي كاري جديد معرفي كند كه در آن مديران زن را قرار مي دهند بدون اينكه به آنها اجازه ورود به حريم در اختيار خود را بدهند كه هميشه در انحصار مردان بوده است.

آیا پارتیشن بندی اداری کارمندان را فعال تر می نماید؟
پارتیشن های ساختمان اداری :

به نظر می رسد که پارتیشن های اداری در طول عملکرد وظایف "سر پائین" باعث بهتر شدن بهره وری کارمندان از قبیل پردازش کلمه یا پرکردن کلمه می شوند اما می توانند در زمانی که کارمندان نیاز داشته باشند به صورت آزادانه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند ، مشکلات بهره وری ایجاد نمایند.در تلاشی برای بررسی این مشکل، تعدادی از شرکت ها در حال حاضر در حال ایجاد پایه میزهایی هستند که برای اصلاح نمودن نیازهای خاص هر بخش طراحی شده اند.این کارمندان که نیاز به تعامل و ارتباط باز دارند ممکن است در مکعب هایی با دیوارهای کوتاه کار کنند در حالی که افرادی که نیاز به حریم شخصی بیشتری دارند ممکن است میزهایی داشته باشند که با دیوارهای بلند آنها را احاطه بنماید .

زمانی که مفهوم پارتیشن های فردی برای کارمندان اداری در سال 1968 برای اولین بار مطرح شد، بخشی از یک چشم انداز بزرگ تر به نام "دفتر عمل" بود. از لحاظ تاریخی، بسیاری از شرکت ها از روش "حجم باز" استفاده نمودند، که در آن ردیف هایی از میزها به صورت متمرکز و اغلب به ترتیب غیر شخصی قرار گرفته اند. مخترع پارتیشن (اطاقک) اداری، مردی به نام رابرت پروپست[1]، بهبود بهره وری کارمندان را با ارائه فضای کاری سفارشی که حواس پرتی ها را به حداقل می رساند تصور نمود. در این صورت کارمندان می توانستند حجم کاری خود را به روشی که کارآمدتر بود ارائه نمایند، به جای اینکه بر سیستم های بایگانی "ورودی" و "خروجی" تکیه کنند.

براساس مفهوم اصلی "دفتر عمل" ، پارتیشن ها به این معنی بودند که طبق نیازهای کارمندان برای تعامل با همدیگر گروه بندی می شدند. برخی باز و قابل دسترسی بودند در حالی که برخی دیگر ضد صوت بوده یا برای آنچه که کار "سر پائین" در نظر گرفته می شود دارای محفظه بودند. با توجه به تنظیمات اصلی، آنها بهره وری کارمندان را با ارائه حریم خصوصی و سفارشی سازی بهبود می بخشند اما ارتباط کارآمد و مناسب با دیگران هنوز هم در این مبحث مورد توجه می باشد .

با گذشت زمان ایده استفاده از پارتیشن ها برای متحد نمودن کارمندانی با نیازهای مشترک به نگرانی های اقتصادی تبدیل شد . در حال حاضر پارتیشن ها نشانگر کارآمدترین راه برای استفاده از فضای طبقه موجود هستند، که می تواند مورد توجه عمده در نواحی کسب و کار با اجاره بهای بالا باشد. آنها ممکن است فضاهای کاری فردی را ترسیم نمایند، اما همچنین می توانند مشکلات روحی به وجود بیاورند در حالی که کارمندان احساس می کنند در "لانه های" نیمه خصوصی که با دنیای بیرون ارتباط اندکی دارد محصور شده اند. زمانی که روحیه کارمند پائین است، بهره وری نیز دچار آسیب می شود.

تعیین این موضوع که استفاده از پارتیشن های اداری به تنهایی می توانند بر بهره وری کارمندان تاثیر بسزایی داشته باشند می تواند دشوار باشد. تعدادی از دیگر عوامل از قبیل رضایت شغلی و تجربه وجود دارند که می توانند بر سطوح بهره وری تک تک کارکنان تاثیر بگذارند. برخی معتقد هستند که حریم خصوصی افزایش یافته و فضای کاری به روشنی تعریف شده ممکن است در سرتاسر پیکر بندی های قدیمی اداره باعث پیشرفت باشند، اما هنوز هم پارتیشن (اطاقک) اداری ثابت نکرده است که افزایش بهره وری کامندان به اندازه کافی آن را به صورت یک سیستم کارآمد موفق کرده است یا خیر.